αποφευκτός
Greek
Adjective
αποφευκτός • (apofefktós) m (feminine αποφευκτή, neuter αποφευκτό)
- avoidable (capable of being avoided)
Declension
declension of αποφευκτός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποφευκτος | αποφευκτη | αποφευκτο | αποφευκτοι | αποφευκτες | αποφευκτα |
| genitive | αποφευκτου | αποφευκτης | αποφευκτου | αποφευκτων | αποφευκτων | αποφευκτων |
| accusative | αποφευκτο | αποφευκτη | αποφευκτο | αποφευκτους | αποφευκτες | αποφευκτα |
| vocative | αποφευκτε | αποφευκτη | αποφευκτο | αποφευκτοι | αποφευκτες | αποφευκτα |
Antonyms
- αναπόφευκτος (anapófefktos, “unavoidable”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.