απελπισία
Greek
Etymology
From Byzantine Greek ἀπελπισία (apelpisía), equivalent to απ- (ap-, “from”) + ελπισ- (ελπίζω) (elpis- (elpízo), “hope”) + -ία (-ía).
Pronunciation
IPA(key): /apelpiˈsia/
Noun
απελπισία • (apelpisía) f (uncountable)
- hopelessness, despair, distress
- Όταν κάποιος έχει κατάθλιψη, τον πιάνει απελπισία. ― Ótan kápoios échei katáthlipsi, ton piánei apelpisía. ― When someone is depressed, they become despaired.
- (figuratively) hopeless or disheartening situation
- Η κατάσταση είναι σκέτη απελπισία. ― I katástasi eínai skéti apelpisía. ― The situation is completely desperate.
Declension
Declension of απελπισία (apelpisía)
| singular | |
|---|---|
| nominative | απελπισία • |
| genitive | απελπισίας • |
| accusative | απελπισία • |
| vocative | απελπισία • |
Related terms
- απελπίζω (apelpízo, “to make someone despair”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.