ανόητος

See also: ἀνόητος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνόητος (anóētos).

Adjective

ανόητος • (anóitos) m (feminine ανόητη, neuter ανόητο)

  1. foolish, stupid

Declension
declension of ανόητος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανόητος ανόητη ανόητο ανόητοι ανόητες ανόητα
genitive ανόητου ανόητης ανόητου ανόητων ανόητων ανόητων
accusative ανόητο ανόητη ανόητο ανόητους ανόητες ανόητα
vocative ανόητε ανόητη ανόητο ανόητοι ανόητες ανόητα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ανόητος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ανόητος (o pio anóitos), etc.)

Synonyms
  • ανοησία f (anoïsía, “foolishness, stupidity”)
  • ανοηταίνω (anoïtaíno, “to be foolish”)
  • ανοήτως (anoḯtos, “foolishly”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.