ανοϊκός
Greek
Adjective
ανοϊκός • (anoïkós) m (feminine ανοϊκή, neuter ανοϊκό)
Declension
declension of ανοϊκός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανοϊκός | ανοϊκή | ανοϊκό | ανοϊκοί | ανοϊκές | ανοϊκά |
| genitive | ανοϊκού | ανοϊκής | ανοϊκού | ανοϊκών | ανοϊκών | ανοϊκών |
| accusative | ανοϊκό | ανοϊκή | ανοϊκό | ανοϊκούς | ανοϊκές | ανοϊκά |
| vocative | ανοϊκέ | ανοϊκή | ανοϊκό | ανοϊκοί | ανοϊκές | ανοϊκά |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.