ανθεκτικός

Greek

Adjective

ανθεκτικός • (anthektikós) m (feminine ανθεκτική, neuter ανθεκτικό)

  1. hard-wearing

Declension
declension of ανθεκτικός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανθεκτικός ανθεκτική ανθεκτικό ανθεκτικοί ανθεκτικές ανθεκτικά
genitive ανθεκτικού ανθεκτικής ανθεκτικού ανθεκτικών ανθεκτικών ανθεκτικών
accusative ανθεκτικό ανθεκτική ανθεκτικό ανθεκτικούς ανθεκτικές ανθεκτικά
vocative ανθεκτικέ ανθεκτική ανθεκτικό ανθεκτικοί ανθεκτικές ανθεκτικά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ανθεκτικός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ανθεκτικός (o pio anthektikós), etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.