ανεκτίμητος

Greek

Etymology

From αν- (an-) +‎ εκτιμώ (ektimó) +‎ -τος (-tos).

Pronunciation

IPA^(key): /a.neˈkti.mi.tos/
Hyphenation: α‧νε‧κτί‧μη‧τος

Adjective

ανεκτίμητος • (anektímitos) m

priceless, inestimable, invaluable

Declension

declension of ανεκτίμητος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεκτίμητος	ανεκτίμητη	ανεκτίμητο	ανεκτίμητοι	ανεκτίμητες	ανεκτίμητα
genitive	ανεκτίμητου	ανεκτίμητης	ανεκτίμητου	ανεκτίμητων	ανεκτίμητων	ανεκτίμητων
accusative	ανεκτίμητο	ανεκτίμητη	ανεκτίμητο	ανεκτίμητους	ανεκτίμητες	ανεκτίμητα
vocative	ανεκτίμητε	ανεκτίμητη	ανεκτίμητο	ανεκτίμητοι	ανεκτίμητες	ανεκτίμητα

Further reading

ανεκτίμητος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.