ανεκπαίδευτος

Greek

Adjective

ανεκπαίδευτος • (anekpaídeftos) m (feminine ανεκπαίδευτη, neuter ανεκπαίδευτο)

untrained

Declension

declension of ανεκπαίδευτος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεκπαίδευτος	ανεκπαίδευτη	ανεκπαίδευτο	ανεκπαίδευτοι	ανεκπαίδευτες	ανεκπαίδευτα
genitive	ανεκπαίδευτου	ανεκπαίδευτης	ανεκπαίδευτου	ανεκπαίδευτων	ανεκπαίδευτων	ανεκπαίδευτων
accusative	ανεκπαίδευτο	ανεκπαίδευτη	ανεκπαίδευτο	ανεκπαίδευτους	ανεκπαίδευτες	ανεκπαίδευτα
vocative	ανεκπαίδευτε	ανεκπαίδευτη	ανεκπαίδευτο	ανεκπαίδευτοι	ανεκπαίδευτες	ανεκπαίδευτα

Related terms

see: εκπαιδεύω (ekpaidévo, “to train, to teach”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.