ανεκδίκαστος
Greek
Adjective
ανεκδίκαστος • (anekdíkastos) m (feminine ανεκδίκαστη, neuter ανεκδίκαστο)
Declension
declension of ανεκδίκαστος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανεκδίκαστος | ανεκδίκαστη | ανεκδίκαστο | ανεκδίκαστοι | ανεκδίκαστες | ανεκδίκαστα |
| genitive | ανεκδίκαστου | ανεκδίκαστης | ανεκδίκαστου | ανεκδίκαστων | ανεκδίκαστων | ανεκδίκαστων |
| accusative | ανεκδίκαστο | ανεκδίκαστη | ανεκδίκαστο | ανεκδίκαστους | ανεκδίκαστες | ανεκδίκαστα |
| vocative | ανεκδίκαστε | ανεκδίκαστη | ανεκδίκαστο | ανεκδίκαστοι | ανεκδίκαστες | ανεκδίκαστα |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.