αναχρονιστικός
Greek
Adjective
αναχρονιστικός • (anachronistikós) m (feminine αναχρονιστική, neuter αναχρονιστικό)
Declension
declension of αναχρονιστικός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναχρονιστικός | αναχρονιστική | αναχρονιστικό | αναχρονιστικοί | αναχρονιστικές | αναχρονιστικά |
| genitive | αναχρονιστικού | αναχρονιστικής | αναχρονιστικού | αναχρονιστικών | αναχρονιστικών | αναχρονιστικών |
| accusative | αναχρονιστικό | αναχρονιστική | αναχρονιστικό | αναχρονιστικούς | αναχρονιστικές | αναχρονιστικά |
| vocative | αναχρονιστικέ | αναχρονιστική | αναχρονιστικό | αναχρονιστικοί | αναχρονιστικές | αναχρονιστικά |
Related terms
- αναχρονισμός m (anachronismós, “anachronism”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.