ανασηκωμένος

Greek

Adjective

ανασηκωμένος • (anasikoménos) m (feminine ανασηκωμένη, neuter ανασηκωμένο)

raised, rolled up, turned up

Declension

declension of ανασηκωμένος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανασηκωμένος	ανασηκωμένη	ανασηκωμένο	ανασηκωμένοι	ανασηκωμένες	ανασηκωμένα
genitive	ανασηκωμένου	ανασηκωμένης	ανασηκωμένου	ανασηκωμένων	ανασηκωμένων	ανασηκωμένων
accusative	ανασηκωμένο	ανασηκωμένη	ανασηκωμένο	ανασηκωμένους	ανασηκωμένες	ανασηκωμένα
vocative	ανασηκωμένε	ανασηκωμένη	ανασηκωμένο	ανασηκωμένοι	ανασηκωμένες	ανασηκωμένα

Related terms

see: ανασηκώνω (anasikóno, “to raise, to roll up”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.