αναπόδεικτος
See also: ἀναπόδεικτος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ᾰ̓νᾰπόδεικτος. See ἀποδείκνῡμι (apodeíknūmi, “demonstrate”) and ἀποδεικνύω. Morphologically, from ανα- (“re-”) + απόδειξη (“proof”).
Pronunciation
- IPA(key): /anaˈpoðiktos/
- Hyphenation: α‧να‧πό‧δει‧κτος
Alternative forms
- αναπόδειχτος (anapódeichtos) (demotic pronunciation)
Adjective
αναπόδεικτος • (anapódeiktos) m (feminine αναπόδεικτη, neuter αναπόδεικτο)
Declension
declension of αναπόδεικτος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναπόδεικτος | αναπόδεικτη | αναπόδεικτο | αναπόδεικτοι | αναπόδεικτες | αναπόδεικτα |
| genitive | αναπόδεικτου | αναπόδεικτης | αναπόδεικτου | αναπόδεικτων | αναπόδεικτων | αναπόδεικτων |
| accusative | αναπόδεικτο | αναπόδεικτη | αναπόδεικτο | αναπόδεικτους | αναπόδεικτες | αναπόδεικτα |
| vocative | αναπόδεικτε | αναπόδεικτη | αναπόδεικτο | αναπόδεικτοι | αναπόδεικτες | αναπόδεικτα |
Synonyms
- αβάσιμος (avásimos, “not well founded”)
- ατεκμηρίωτος (atekmiríotos, “unsubstantiated”)
- αποδεδειγμένος (apodedeigménos, “proven”, participle) (formal)
- αποδειγμένος (apodeigménos, “proven”, participle) (demotic)
Antonyms
- τεκμηριωμένος (tekmirioménos, “substantiated”, participle)
Derived terms
- αναπόδεικτα (anapódeikta, adverb)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.