αναποφάσιστος

Greek

Etymology

αν- (an-, “in-, un-”) +‎ απόφαση (apófasi, “decision”), calque of French indécis. First attested 1888.

Adjective

αναποφάσιστος • (anapofásistos) m (feminine αναποφάσιστη, neuter αναποφάσιστο)

Declension

declension of αναποφάσιστος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναποφάσιστος	αναποφάσιστη	αναποφάσιστο	αναποφάσιστοι	αναποφάσιστες	αναποφάσιστα
genitive	αναποφάσιστου	αναποφάσιστης	αναποφάσιστου	αναποφάσιστων	αναποφάσιστων	αναποφάσιστων
accusative	αναποφάσιστο	αναποφάσιστη	αναποφάσιστο	αναποφάσιστους	αναποφάσιστες	αναποφάσιστα
vocative	αναποφάσιστε	αναποφάσιστη	αναποφάσιστο	αναποφάσιστοι	αναποφάσιστες	αναποφάσιστα

Synonyms

άβουλος f (ávoulos, “indecisive”)

Antonyms

αποφασιστικός f (apofasistikós, “decisive”)

Derived terms

αναποφασιστικότητα m (anapofasistikótita, “indecision, indecisiveness”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.