αναπληρωτής
Greek
Noun
αναπληρωτής • (anaplirotís) m (plural αναπληρώσεις, feminine αναπληρώτρια)
- substitute, replacement (person)
- αναπληρωτής καθηγητής ― anaplirotís kathigitís ― supply teacher
Declension
declension of αναπληρωτής
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναπλήρωση • | αναπληρώσεις • |
| genitive | αναπλήρωσης • αναπληρώσεως • | αναπληρώσεων • |
| accusative | αναπλήρωση • | αναπληρώσεις • |
| vocative | αναπλήρωση • | αναπληρώσεις • |
Related terms
- αναπλήρωση (anaplírosi, “replacement”) (action)
- see: αναπληρώνω (anapliróno, “to replace”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.