ανακόλουθος
Greek
Adjective
ανακόλουθος • (anakólouthos) m (feminine ανακόλουθη, neuter ανακόλουθο)
Declension
declension of ανακόλουθος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανακόλουθος | ανακόλουθη | ανακόλουθο | ανακόλουθοι | ανακόλουθες | ανακόλουθα |
| genitive | ανακόλουθου | ανακόλουθης | ανακόλουθου | ανακόλουθων | ανακόλουθων | ανακόλουθων |
| accusative | ανακόλουθο | ανακόλουθη | ανακόλουθο | ανακόλουθους | ανακόλουθες | ανακόλουθα |
| vocative | ανακόλουθε | ανακόλουθη | ανακόλουθο | ανακόλουθοι | ανακόλουθες | ανακόλουθα |
Synonyms
- ασυνάρτητος m (asynártitos)
Related terms
- ανακολουθία f (anakolouthía, “inconsistency”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.