ανακουφιστικός
Greek
Adjective
ανακουφιστικός • (anakoufistikós) m (feminine ανακουφιστική, neuter ανακουφιστικό)
Declension
declension of ανακουφιστικός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανακουφιστικός | ανακουφιστική | ανακουφιστικό | ανακουφιστικοί | ανακουφιστικές | ανακουφιστικά |
| genitive | ανακουφιστικού | ανακουφιστικής | ανακουφιστικού | ανακουφιστικών | ανακουφιστικών | ανακουφιστικών |
| accusative | ανακουφιστικό | ανακουφιστική | ανακουφιστικό | ανακουφιστικούς | ανακουφιστικές | ανακουφιστικά |
| vocative | ανακουφιστικέ | ανακουφιστική | ανακουφιστικό | ανακουφιστικοί | ανακουφιστικές | ανακουφιστικά |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.