ανακαθιστός

Greek

Adjective

ανακαθιστός • (anakathistós) m (feminine ανακαθιστή, neuter ανακαθιστό)

sitting up

Declension

declension of ανακαθιστός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανακαθιστός	ανακαθιστή	ανακαθιστό	ανακαθιστοί	ανακαθιστές	ανακαθιστά
genitive	ανακαθιστού	ανακαθιστής	ανακαθιστού	ανακαθιστών	ανακαθιστών	ανακαθιστών
accusative	ανακαθιστό	ανακαθιστή	ανακαθιστό	ανακαθιστούς	ανακαθιστές	ανακαθιστά
vocative	ανακαθιστέ	ανακαθιστή	ανακαθιστό	ανακαθιστοί	ανακαθιστές	ανακαθιστά

Related terms

see: ανακάθομαι (anakáthomai, “to sit up”, deponent verb)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.