ανάρμοστος
Greek
Adjective
ανάρμοστος • (anármostos) m (feminine ανάρμοστη, neuter ανάρμοστο)
Declension
declension of ανάρμοστος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανάρμοστος | ανάρμοστη | ανάρμοστο | ανάρμοστοι | ανάρμοστες | ανάρμοστα |
| genitive | ανάρμοστου | ανάρμοστης | ανάρμοστου | ανάρμοστων | ανάρμοστων | ανάρμοστων |
| accusative | ανάρμοστο | ανάρμοστη | ανάρμοστο | ανάρμοστους | ανάρμοστες | ανάρμοστα |
| vocative | ανάρμοστε | ανάρμοστη | ανάρμοστο | ανάρμοστοι | ανάρμοστες | ανάρμοστα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ανάρμοστος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ανάρμοστος (o pio anármostos), etc.) | |||||
Synonyms
- ακατάλληλος (akatállilos, “unsuitable”)
- απρεπής (aprepís)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.