ανάγκη

See also: ἀνάγκη

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνάγκη (anánkē, “necessity”).

Pronunciation

IPA^(key): /aˈnaŋ.ɟi/
Hyphenation: α‧νά‧γκη

Noun

ανάγκη • (anágki) f (plural ανάγκες)

(most senses) necessity
Από ανάγκη πήγαμε μέσω Λονδίνου. ― Apó anágki pígame méso Londínou. ― Out of necessity we went through London.
(most senses) need, want, demand
Δεν τον ενδιαφέρει οι ανάγκες της γυναίκας του. ― Den ton endiaférei oi anágkes tis gynaíkas tou. ― He is not interested in his wife's needs.
(euphemistic) call of nature (need for urination or defecation)
Έχετε τουαλέτα; Πρέπει να κάνω την ανάγκη μου. ― Échete toualéta? Prépei na káno tin anágki mou. ― Do you have a toilet? I need to go.

Declension

declension of ανάγκη

	singular	plural
nominative	ανάγκη •	ανάγκες •
genitive	ανάγκης •	αναγκών •
accusative	ανάγκη •	ανάγκες •
vocative	ανάγκη •	ανάγκες •

Derived terms

Expressions

αναγκαίο κακό n (anagkaío kakó)
έκτακτη ανάγκη f (éktakti anágki, “emergency”, literally “emergency emergency”)
εξ ανάγκης (ex anágkis) (formal)

Related terms

αναγκάζω (anagkázo, “to compel”)
αναγκαία n pl (anagkaía, “necessities”)
αναγκαίος (anagkaíos, “necessary”)
αναγκαιότητα f (anagkaiótita, “necessity”)
αναγκασμός m (anagkasmós, “compulsion”)
αναγκαστικός (anagkastikós, “compulsory”)
εξαναγκάζω (exanagkázo, “compel”)
καταναγκάζω (katanagkázo, “compel”)
καταναγκασμός m (katanagkasmós, “compulsion”)
καταναγκαστικός (katanagkastikós, “compulsory”)
πειθαναγκάζω (peithanagkázo, “compel forcefully”)
πειθαναγκασμός m (peithanagkasmós)
ψυχαναγκασμός m (psychanagkasmós)
ψυχαναγκαστικός (psychanagkastikós)

Further reading

ανάγκη in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.