αμνημόνευτος
Greek
Adjective
αμνημόνευτος • (amnimóneftos) m (feminine αμνημόνευτη, neuter αμνημόνευτο)
- unmentioned, immemorial, unremembered
- από αμνημονεύτων χρόνων ― apó amnimonéfton chrónon ― from time immemorial
- countless
Declension
declension of αμνημόνευτος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αμνημόνευτος | αμνημόνευτη | αμνημόνευτο | αμνημόνευτοι | αμνημόνευτες | αμνημόνευτα |
| genitive | αμνημόνευτου | αμνημόνευτης | αμνημόνευτου | αμνημόνευτων | αμνημόνευτων | αμνημόνευτων |
| accusative | αμνημόνευτο | αμνημόνευτη | αμνημόνευτο | αμνημόνευτους | αμνημόνευτες | αμνημόνευτα |
| vocative | αμνημόνευτε | αμνημόνευτη | αμνημόνευτο | αμνημόνευτοι | αμνημόνευτες | αμνημόνευτα |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.