αμεταρρύθμιστος
Greek
Adjective
αμεταρρύθμιστος • (ametarrýthmistos) m (feminine αμεταρρύθμιστη, neuter αμεταρρύθμιστο)
- unreformed, not reformed
Declension
declension of αμεταρρύθμιστος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αμεταρρύθμιστος | αμεταρρύθμιστη | αμεταρρύθμιστο | αμεταρρύθμιστοι | αμεταρρύθμιστες | αμεταρρύθμιστα |
| genitive | αμεταρρύθμιστου | αμεταρρύθμιστης | αμεταρρύθμιστου | αμεταρρύθμιστων | αμεταρρύθμιστων | αμεταρρύθμιστων |
| accusative | αμεταρρύθμιστο | αμεταρρύθμιστη | αμεταρρύθμιστο | αμεταρρύθμιστους | αμεταρρύθμιστες | αμεταρρύθμιστα |
| vocative | αμεταρρύθμιστε | αμεταρρύθμιστη | αμεταρρύθμιστο | αμεταρρύθμιστοι | αμεταρρύθμιστες | αμεταρρύθμιστα |
Coordinate terms
- αδιόρθωτος (adiórthotos, “unreformable”)
Related terms
- μεταρρυθμίζω (metarrythmízo, “to reform”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.