αλήστευτος

Greek

Etymology

From Koine Greek ἀλῄστευτος (alḗisteutos).[1]

Pronunciation

IPA^(key): /aˈli.ste.ftos/
Hyphenation: α‧λή‧στευ‧τος

Adjective

αλήστευτος • (alísteftos) m (feminine αλήστευτη, neuter αλήστευτο)

unrobbed, not cheated
unpillaged

Declension

declension of αλήστευτος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αλήστευτος	αλήστευτη	αλήστευτο	αλήστευτοι	αλήστευτες	αλήστευτα
genitive	αλήστευτου	αλήστευτης	αλήστευτου	αλήστευτων	αλήστευτων	αλήστευτων
accusative	αλήστευτο	αλήστευτη	αλήστευτο	αλήστευτους	αλήστευτες	αλήστευτα
vocative	αλήστευτε	αλήστευτη	αλήστευτο	αλήστευτοι	αλήστευτες	αλήστευτα

Antonyms

ληστεμένος (listeménos, “robbed”, participle), ληστευμένος (listevménos)

Related terms

ληστεύω (listévo, “to rob”)

and see: ληστής m (listís, “robber”)

References

Dimitrakos, Dimitrios B. (1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.