ακύμαντος
Greek
Adjective
ακύμαντος • (akýmantos) m (feminine ακύμαντη, neuter ακύμαντο)
Declension
declension of ακύμαντος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακύμαντος | ακύμαντη | ακύμαντο | ακύμαντοι | ακύμαντες | ακύμαντα |
| genitive | ακύμαντου | ακύμαντης | ακύμαντου | ακύμαντων | ακύμαντων | ακύμαντων |
| accusative | ακύμαντο | ακύμαντη | ακύμαντο | ακύμαντους | ακύμαντες | ακύμαντα |
| vocative | ακύμαντε | ακύμαντη | ακύμαντο | ακύμαντοι | ακύμαντες | ακύμαντα |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.