ακοινώνητος
Greek
Adjective
ακοινώνητος • (akoinónitos) m (feminine ακοινώνητη, neuter ακοινώνητο)
- unsociable (avoiding contact or friendship)
- (Christianity) not taking communion; excluded from communion
Declension
declension of ακοινώνητος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακοινώνητος | ακοινώνητη | ακοινώνητο | ακοινώνητοι | ακοινώνητες | ακοινώνητα |
| genitive | ακοινώνητου | ακοινώνητης | ακοινώνητου | ακοινώνητων | ακοινώνητων | ακοινώνητων |
| accusative | ακοινώνητο | ακοινώνητη | ακοινώνητο | ακοινώνητους | ακοινώνητες | ακοινώνητα |
| vocative | ακοινώνητε | ακοινώνητη | ακοινώνητο | ακοινώνητοι | ακοινώνητες | ακοινώνητα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ακοινώνητος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ακοινώνητος (o pio akoinónitos), etc.) | |||||
Antonyms
- κοινωνικός (koinonikós)
Coordinate terms
- αμετάλαβος (ametálavos, “not having taken communion”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.