ακίνδυνος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀκῐ́νδῡνος (akíndūnos), from Ancient Greek ἀ- (a-, “un-”) + κίνδυνος (kíndunos, “danger”).

Pronunciation

IPA^(key): /aˈcinðinos/
Hyphenation: Α‧κίν‧δυ‧νος

Adjective

ακίνδυνος • (akíndynos) m (feminine ακίνδυνη, neuter ακίνδυνο)

safe, harmless, not dangerous

Declension

declension of ακίνδυνος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακίνδυνος	ακίνδυνη	ακίνδυνο	ακίνδυνοι	ακίνδυνες	ακίνδυνα
genitive	ακίνδυνου	ακίνδυνης	ακίνδυνου	ακίνδυνων	ακίνδυνων	ακίνδυνων
accusative	ακίνδυνο	ακίνδυνη	ακίνδυνο	ακίνδυνους	ακίνδυνες	ακίνδυνα
vocative	ακίνδυνε	ακίνδυνη	ακίνδυνο	ακίνδυνοι	ακίνδυνες	ακίνδυνα

Synonyms

άκακος (ákakos)
αβλαβής (avlavís) (sense: harmless)

Antonyms

επικίνδυνος (epikíndynos, “dangerous”)
βλαβερός (vlaverós)
επιζήμιος (epizímios)

Derived terms

ακίνδυνα (akíndyna, “safely”, adverb)

Related terms

see: κίνδυνος m (kíndynos, “danger”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.