αιρετικός

Greek

αιρετικός • (airetikós) m (feminine αιρετική, neuter αιρετικό)

declension of αιρετικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αιρετικός	αιρετική	αιρετικό	αιρετικοί	αιρετικές	αιρετικά
genitive	αιρετικού	αιρετικής	αιρετικού	αιρετικών	αιρετικών	αιρετικών
accusative	αιρετικό	αιρετική	αιρετικό	αιρετικούς	αιρετικές	αιρετικά
vocative	αιρετικέ	αιρετική	αιρετικό	αιρετικοί	αιρετικές	αιρετικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αιρετικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αιρετικός (o pio airetikós), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αιρετικότερος	αιρετικότερη	αιρετικότερο	αιρετικότεροι	αιρετικότερες	αιρετικότερα
genitive	αιρετικότερου	αιρετικότερης	αιρετικότερου	αιρετικότερων	αιρετικότερων	αιρετικότερων
accusative	αιρετικότερο	αιρετικότερη	αιρετικότερο	αιρετικότερους	αιρετικότερες	αιρετικότερα
vocative	αιρετικότερε	αιρετικότερη	αιρετικότερο	αιρετικότεροι	αιρετικότερες	αιρετικότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αιρετικότερος", etc)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.