αθέλητος
Greek
Adjective
αθέλητος • (athélitos) m (feminine αθέλητη, neuter αθέλητο)
Declension
declension of αθέλητος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αθέλητος | αθέλητη | αθέλητο | αθέλητοι | αθέλητες | αθέλητα |
| genitive | αθέλητου | αθέλητης | αθέλητου | αθέλητων | αθέλητων | αθέλητων |
| accusative | αθέλητο | αθέλητη | αθέλητο | αθέλητους | αθέλητες | αθέλητα |
| vocative | αθέλητε | αθέλητη | αθέλητο | αθέλητοι | αθέλητες | αθέλητα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αθέλητος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αθέλητος (o pio athélitos), etc.) | |||||
Related terms
- άθελα (áthela, “unwillingly”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.