αδόκιμος
Greek
Adjective
αδόκιμος • (adókimos) m (feminine αδόκιμη, neuter αδόκιμο)
Declension
declension of αδόκιμος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδόκιμος | αδόκιμη | αδόκιμο | αδόκιμοι | αδόκιμες | αδόκιμα |
| genitive | αδόκιμου | αδόκιμης | αδόκιμου | αδόκιμων | αδόκιμων | αδόκιμων |
| accusative | αδόκιμο | αδόκιμη | αδόκιμο | αδόκιμους | αδόκιμες | αδόκιμα |
| vocative | αδόκιμε | αδόκιμη | αδόκιμο | αδόκιμοι | αδόκιμες | αδόκιμα |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.