αδιάρρηκτος
Greek
Adjective
αδιάρρηκτος • (adiárriktos) m (feminine αδιάρρηκτη, neuter αδιάρρηκτο)
- unbreakable
- αδιάρρηκτοι δεσμοί φιλίας (unbreakable bonds of friendship)
- Tο χρηματοκιβώτιο βρέθηκε αδιάρρηκτο. (The safe was found to be unbreakable.)
- intact, unbroken
Declension
declension of αδιάρρηκτος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδιάρρηκτος | αδιάρρηκτη | αδιάρρηκτο | αδιάρρηκτοι | αδιάρρηκτες | αδιάρρηκτα |
| genitive | αδιάρρηκτου | αδιάρρηκτης | αδιάρρηκτου | αδιάρρηκτων | αδιάρρηκτων | αδιάρρηκτων |
| accusative | αδιάρρηκτο | αδιάρρηκτη | αδιάρρηκτο | αδιάρρηκτους | αδιάρρηκτες | αδιάρρηκτα |
| vocative | αδιάρρηκτε | αδιάρρηκτη | αδιάρρηκτο | αδιάρρηκτοι | αδιάρρηκτες | αδιάρρηκτα |
Synonyms
- αδιάσπαστος (adiáspastos, “unbreakable, solid, united”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.