αδιάκοπος
Greek
Adjective
αδιάκοπος • (adiákopos) m (feminine αδιάκοπη, neuter αδιάκοπο)
Declension
declension of αδιάκοπος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδιάκοπος | αδιάκοπη | αδιάκοπο | αδιάκοποι | αδιάκοπες | αδιάκοπα |
| genitive | αδιάκοπου | αδιάκοπης | αδιάκοπου | αδιάκοπων | αδιάκοπων | αδιάκοπων |
| accusative | αδιάκοπο | αδιάκοπη | αδιάκοπο | αδιάκοπους | αδιάκοπες | αδιάκοπα |
| vocative | αδιάκοπε | αδιάκοπη | αδιάκοπο | αδιάκοποι | αδιάκοπες | αδιάκοπα |
Synonyms
- αδιάλειπτος (adiáleiptos, “incessant”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.