αδελφοκτόνος

Greek

Etymology

ἀδελφός (ἀdelfós, “brother”) +‎ -κτόνος (-któnos, “killer”)

Adjective

αδελφοκτόνος • (adelfoktónos) m (feminine αδελφοκτόνα, neuter αδελφοκτόνο)

  1. fratricidal
  2. sororicidal

Declension
declension of αδελφοκτόνος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αδελφοκτόνος αδελφοκτόνη αδελφοκτόνο αδελφοκτόνοι αδελφοκτόνες αδελφοκτόνα
genitive αδελφοκτόνου αδελφοκτόνης αδελφοκτόνου αδελφοκτόνων αδελφοκτόνων αδελφοκτόνων
accusative αδελφοκτόνο αδελφοκτόνη αδελφοκτόνο αδελφοκτόνους αδελφοκτόνες αδελφοκτόνα
vocative αδελφοκτόνε αδελφοκτόνη αδελφοκτόνο αδελφοκτόνοι αδελφοκτόνες αδελφοκτόνα

Noun

αδελφοκτόνος • (adelfoktónos) m, f (plural αδελφοκτόνοι)

  1. brother killer, fratricide (the person)
  2. sister killer, sororicide (the person)

Declension
declension of αδελφοκτόνος
singular plural
nominative αδελφοκτόνος • αδελφοκτόνοι •
genitive αδελφοκτόνου • αδελφοκτόνων •
accusative αδελφοκτόνο • αδελφοκτόνους •
vocative αδελφοκτόνε • αδελφοκτόνοι •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.