αδειούχος
Greek
Adjective
αδειούχος • (adeioúchos) m (feminine αδειούχος or αδειούχα, neuter αδειούχο)
Declension
declension of αδειούχος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδειούχος | αδειούχος / αδειούχα | αδειούχο | αδειούχοι | αδειούχοι / αδειούχες | αδειούχα |
| genitive | αδειούχου | αδειούχου / αδειούχας | αδειούχου | αδειούχων | αδειούχων | αδειούχων |
| accusative | αδειούχο | αδειούχο / αδειούχα | αδειούχο | αδειούχους | αδειούχους / αδειούχες | αδειούχα |
| vocative | αδειούχε | αδειούχε / αδειούχα | αδειούχο | αδειούχοι | αδειούχοι / αδειούχες | αδειούχα |
Derived terms
- see: άδεια f (ádeia, “licence”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.