αδίωκτος

See also: άδιωχτος

Greek

Adjective

αδίωκτος • (adíoktos) m (feminine αδίωκτη, neuter αδίωκτο)

(law) unsued, unprosecuted

Declension

declension of αδίωκτος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδίωκτος	αδίωκτη	αδίωκτο	αδίωκτοι	αδίωκτες	αδίωκτα
genitive	αδίωκτου	αδίωκτης	αδίωκτου	αδίωκτων	αδίωκτων	αδίωκτων
accusative	αδίωκτο	αδίωκτη	αδίωκτο	αδίωκτους	αδίωκτες	αδίωκτα
vocative	αδίωκτε	αδίωκτη	αδίωκτο	αδίωκτοι	αδίωκτες	αδίωκτα

Related terms

αδίκαστος (adíkastos, “untried”)

see: αδικώ (adikó, “to wrong”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.