αγοήτευτος
Greek
Adjective
αγοήτευτος • (agoḯteftos) m (feminine αγοήτευτη, neuter αγοήτευτο)
Declension
declension of αγοήτευτος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αγοήτευτος | αγοήτευτη | αγοήτευτο | αγοήτευτοι | αγοήτευτες | αγοήτευτα |
| genitive | αγοήτευτου | αγοήτευτης | αγοήτευτου | αγοήτευτων | αγοήτευτων | αγοήτευτων |
| accusative | αγοήτευτο | αγοήτευτη | αγοήτευτο | αγοήτευτους | αγοήτευτες | αγοήτευτα |
| vocative | αγοήτευτε | αγοήτευτη | αγοήτευτο | αγοήτευτοι | αγοήτευτες | αγοήτευτα |
Antonyms
- γοητευμένος (goïtevménos)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.