αγανακτισμένος
Greek
Etymology
participle of αγανακτώ (aganaktó, “to be outraged”)
Adjective
αγανακτισμένος • (aganaktisménos) m (feminine αγανακτισμένη, neuter αγανακτισμένο)
Declension
declension of αγανακτισμένος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αγανακτισμένος | αγανακτισμένη | αγανακτισμένο | αγανακτισμένοι | αγανακτισμένες | αγανακτισμένα |
| genitive | αγανακτισμένου | αγανακτισμένης | αγανακτισμένου | αγανακτισμένων | αγανακτισμένων | αγανακτισμένων |
| accusative | αγανακτισμένο | αγανακτισμένη | αγανακτισμένο | αγανακτισμένους | αγανακτισμένες | αγανακτισμένα |
| vocative | αγανακτισμένε | αγανακτισμένη | αγανακτισμένο | αγανακτισμένοι | αγανακτισμένες | αγανακτισμένα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αγανακτισμένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αγανακτισμένος (o pio aganaktisménos), etc.) | |||||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.