ήρεμος

See also: ἤρεμος

Greek

From Ancient Greek ἤρεμος (ḗremos).

ήρεμος • (íremos) m (feminine ήρεμη, neuter ήρεμο)

declension of ήρεμος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ήρεμος	ήρεμη	ήρεμο	ήρεμοι	ήρεμες	ήρεμα
genitive	ήρεμου	ήρεμης	ήρεμου	ήρεμων	ήρεμων	ήρεμων
accusative	ήρεμο	ήρεμη	ήρεμο	ήρεμους	ήρεμες	ήρεμα
vocative	ήρεμε	ήρεμη	ήρεμο	ήρεμοι	ήρεμες	ήρεμα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ήρεμος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ήρεμος (o pio íremos), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ηρεμότερος	ηρεμότερη	ηρεμότερο	ηρεμότεροι	ηρεμότερες	ηρεμότερα
genitive	ηρεμότερου	ηρεμότερης	ηρεμότερου	ηρεμότερων	ηρεμότερων	ηρεμότερων
accusative	ηρεμότερο	ηρεμότερη	ηρεμότερο	ηρεμότερους	ηρεμότερες	ηρεμότερα
vocative	ηρεμότερε	ηρεμότερη	ηρεμότερο	ηρεμότεροι	ηρεμότερες	ηρεμότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ηρεμότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ηρεμότατος	ηρεμότατη	ηρεμότατο	ηρεμότατοι	ηρεμότατες	ηρεμότατα
genitive	ηρεμότατου	ηρεμότατης	ηρεμότατου	ηρεμότατων	ηρεμότατων	ηρεμότατων
accusative	ηρεμότατο	ηρεμότατη	ηρεμότατο	ηρεμότατους	ηρεμότατες	ηρεμότατα
vocative	ηρεμότατε	ηρεμότατη	ηρεμότατο	ηρεμότατοι	ηρεμότατες	ηρεμότατα