ένοχος

See also: ἔνοχος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔνοχος (énokhos).

Adjective

ένοχος • (énochos) m (feminine ένοχη, neuter ένοχο)

  1. guilty
    Antonym: αθώος (athóos)

Declension
declension of ένοχος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ένοχος ένοχη ένοχο ένοχοι ένοχες ένοχα
genitive ένοχου ένοχης ένοχου ένοχων ένοχων ένοχων
accusative ένοχο ένοχη ένοχο ένοχους ένοχες ένοχα
vocative ένοχε ένοχη ένοχο ένοχοι ένοχες ένοχα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ένοχος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ένοχος (o pio énochos), etc.)

Noun

ένοχος • (énochos) m or f (plural ένοχοι)

  1. culprit

Declension
declension of ένοχος
singular plural
nominative ένοχος • ένοχοι •
genitive ενόχου • ενόχων •
accusative ένοχο • ενόχους •
vocative ένοχε • ένοχοι •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.