έννοια

See also: ἔννοια

Greek

Etymology 2

From Ancient Greek ἔννοια. Mophologically from εν- (“in”) +‎ νους (nous, “mind”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈe.ni.a/
  • Hyphenation: έν‧νοι‧α

Noun

έννοια • (énnoia) f (plural έννοιες)

  1. concept, meaning, essential features
Declension
declension of έννοια
singular plural
nominative έννοια • έννοιες •
genitive έννοιας • εννοιών •
accusative έννοια • έννοιες •
vocative έννοια • έννοιες •

Etymology 2

From Byzantine Greek έγνοια (égnoia) with [ɣn] > [n], from Ancient Greek ἔννοια (énnoia).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈe.ɲa/
  • Hyphenation: έν‧νοια
  • Paronym: εννιά (enniá, “nine”) /eˈɲa/

Noun

έννοια • (énnoia) f (plural έννοιες)

  1. Alternative form of έγνοια (égnoia, “care, concern”)
Declension
declension of έννοια
singular plural
nominative έννοια • έννοιες •
genitive έννοιας • —
accusative έννοια • έννοιες •
vocative έννοια • έννοιες •
  • εννοιοκρατία f (ennoiokratía, “conceptualism”) (philosophy)
  • εννοιολογικός (ennoiologikós, “semasiological”)
  • and see: εννοώ (ennoó, “mean; understand”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.