Σικελός

Ancient Greek

Etymology

From the name of an ancient, indigenous tribe on the Tiber.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /si.ke.lós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /si.kɛˈlos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /si.keˈlos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /si.ceˈlos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.ceˈlos/

Adjective

Σῐκελός • (Sikelós) m (feminine Σῐκελή, neuter Σῐκελόν); first/second declension

Sicel
Sicilian, of or from Sicily

Declension

First and second declension of Σῐκελός; Σῐκελή; Σῐκελόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	Σῐκελός Sikelós	Σῐκελή Sikelḗ	Σῐκελόν Sikelón	Σῐκελώ Sikelṓ	Σῐκελᾱ́ Sikelā́	Σῐκελώ Sikelṓ	Σῐκελοί Sikeloí	Σῐκελαί Sikelaí	Σῐκελᾰ́ Sikelá
Genitive	Σῐκελοῦ Sikeloû	Σῐκελῆς Sikelês	Σῐκελοῦ Sikeloû	Σῐκελοῖν Sikeloîn	Σῐκελαῖν Sikelaîn	Σῐκελοῖν Sikeloîn	Σῐκελῶν Sikelôn	Σῐκελῶν Sikelôn	Σῐκελῶν Sikelôn
Dative	Σῐκελῷ Sikelôi	Σῐκελῇ Sikelêi	Σῐκελῷ Sikelôi	Σῐκελοῖν Sikeloîn	Σῐκελαῖν Sikelaîn	Σῐκελοῖν Sikeloîn	Σῐκελοῖς Sikeloîs	Σῐκελαῖς Sikelaîs	Σῐκελοῖς Sikeloîs
Accusative	Σῐκελόν Sikelón	Σῐκελήν Sikelḗn	Σῐκελόν Sikelón	Σῐκελώ Sikelṓ	Σῐκελᾱ́ Sikelā́	Σῐκελώ Sikelṓ	Σῐκελούς Sikeloús	Σῐκελᾱ́ς Sikelā́s	Σῐκελᾰ́ Sikelá
Vocative	Σῐκελέ Sikelé	Σῐκελή Sikelḗ	Σῐκελόν Sikelón	Σῐκελώ Sikelṓ	Σῐκελᾱ́ Sikelā́	Σῐκελώ Sikelṓ	Σῐκελοί Sikeloí	Σῐκελαί Sikelaí	Σῐκελᾰ́ Sikelá
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	Σῐκελῶς Sikelôs			Σῐκελώτερος Sikelṓteros			Σῐκελώτᾰτος Sikelṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

Σῐκελός • (Sikelós) m (genitive Σῐκελοῦ); second declension

a Sicel
a non-Greek inhabitant of Sicily
(post-Hellenic) a Sicilian

Inflection

Second declension of ὁ Σῐκελός; τοῦ Σῐκελοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Σῐκελός ho Sikelós	τὼ Σῐκελώ tṑ Sikelṓ	οἱ Σῐκελοί hoi Sikeloí
Genitive	τοῦ Σῐκελοῦ toû Sikeloû	τοῖν Σῐκελοῖν toîn Sikeloîn	τῶν Σῐκελῶν tôn Sikelôn
Dative	τῷ Σῐκελῷ tôi Sikelôi	τοῖν Σῐκελοῖν toîn Sikeloîn	τοῖς Σῐκελοῖς toîs Sikeloîs
Accusative	τὸν Σῐκελόν tòn Sikelón	τὼ Σῐκελώ tṑ Sikelṓ	τοὺς Σῐκελούς toùs Sikeloús
Vocative	Σῐκελέ Sikelé	Σῐκελώ Sikelṓ	Σῐκελοί Sikeloí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

Σῐκελῐ́ᾱ (Sikelíā)
*Σῐκελῐ́δης (*Sikelídēs), Σῐκελῐ́δᾱς (Sikelídās)
Σῐκελῐ́ζω (Sikelízō)
Σῐκελῐ́ηθεν (Sikelíēthen)
Σῐκελῐκός (Sikelikós)
Σῐκελῐκῶς (Sikelikôs)
Σῐκελῐώτης (Sikeliṓtēs)
Σῐκελῐωτῐκός (Sikeliōtikós)
Σῐκελῐῶτῐς (Sikeliôtis)

Descendants

English: Sicel
Greek: Σικελός (Sikelós)

References

Σικελός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Σικελός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
Σικελός in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
(no entry for the specified headword) Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,025
Σικελός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Alternative forms

Σικελιώτης m (Sikeliótis)
(colloquial) Σιτσιλιάνος m (Sitsiliános)

Noun

Σικελός • (Sikelós) m (plural Σικελοί, feminine Σικελή)

Sicilian (a person, usually male, from Sicily or of Sicilian ethnicity).

Declension

declension of Σικελός

	singular	plural
nominative	Σικελός •	Σικελοί •
genitive	Σικελού •	Σικελών •
accusative	Σικελό •	Σικελούς •
vocative	Σικελέ •	Σικελοί •

Related terms

see: Σικελία f (Sikelía, “Sicily”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.