şubat

See also: subat

Turkish

Etymology

From Arabic شُبَاط (šubāṭ).

Pronunciation

  • (file)

Noun

şubat (definite accusative şubatı, plural şubatlar)

  1. February

Declension

Inflection
Nominative şubat
Definite accusative şubatı
Singular Plural
Nominative şubat şubatlar
Definite accusative şubatı şubatları
Dative şubata şubatlara
Locative şubatta şubatlarda
Ablative şubattan şubatlardan
Genitive şubatın şubatların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular şubatım şubatlarım
2nd singular şubatın şubatların
3rd singular şubatı şubatları
1st plural şubatımız şubatlarımız
2nd plural şubatınız şubatlarınız
3rd plural şubatları şubatları

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.