świerzbić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *svьrběti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕfʲɛʐ.bʲit͡ɕ/

Verb

świerzbić impf

  1. (often figuratively) to itch (to feel itchy)

Usage notes
  • Said of body parts, hence nearly always used in the third person.

Conjugation
Conjugation of świerzbić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive świerzbić
present tense 1st świerzbię świerzbimy
2nd świerzbisz świerzbicie
3rd świerzbi świerzbią
past tense 1st świerzbiałem świerzbiałam świerzbieliśmy świerzbiałyśmy
2nd świerzbiałeś świerzbiałaś świerzbieliście świerzbiałyście
3rd świerzbiał świerzbiała świerzbiało świerzbieli świerzbiały
future tense 1st będę świerzbiał1 będę świerzbiała1 będziemy świerzbieli1 będziemy świerzbiały1
2nd będziesz świerzbiał1 będziesz świerzbiała1 będziecie świerzbieli1 będziecie świerzbiały1
3rd będzie świerzbiał1 będzie świerzbiała1 będzie świerzbiało1 będą świerzbieli1 będą świerzbiały1
conditional 1st świerzbiałbym świerzbiałabym świerzbielibyśmy świerzbiałybyśmy
2nd świerzbiałbyś świerzbiałabyś świerzbielibyście świerzbiałybyście
3rd świerzbiałby świerzbiałaby świerzbiałoby świerzbieliby świerzbiałyby
imperative 1st — świerzbijmy
2nd świerzbij świerzbijcie
3rd niech świerzbi niech świerzbią
active adjectival participle świerzbiący świerzbiąca świerzbiące świerzbiący świerzbiące
contemporary adverbial participle świerzbiąc
impersonal past świerzbiano
verbal noun świerzbienie
1 or: będę świerzbić, będziesz świerzbić etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.