śniadać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sъnědati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕɲa.dat͡ɕ/

Verb

śniadać impf

  1. (archaic) to breakfast

Conjugation
Conjugation of śniadać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive śniadać
present tense 1st śniadam śniadamy
2nd śniadasz śniadacie
3rd śniada śniadają
past tense 1st śniadałem śniadałam śniadaliśmy śniadałyśmy
2nd śniadałeś śniadałaś śniadaliście śniadałyście
3rd śniadał śniadała śniadało śniadali śniadały
future tense 1st będę śniadał1 będę śniadała1 będziemy śniadali1 będziemy śniadały1
2nd będziesz śniadał1 będziesz śniadała1 będziecie śniadali1 będziecie śniadały1
3rd będzie śniadał1 będzie śniadała1 będzie śniadało1 będą śniadali1 będą śniadały1
conditional 1st śniadałbym śniadałabym śniadalibyśmy śniadałybyśmy
2nd śniadałbyś śniadałabyś śniadalibyście śniadałybyście
3rd śniadałby śniadałaby śniadałoby śniadaliby śniadałyby
imperative 1st — śniadajmy
2nd śniadaj śniadajcie
3rd niech śniada niech śniadają
active adjectival participle śniadający śniadająca śniadające śniadający śniadające
contemporary adverbial participle śniadając
impersonal past śniadano
verbal noun śniadanie
1 or: będę śniadać, będziesz śniadać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.