ściągnąć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕt͡ɕɔŋ.ɡnɔɲt͡ɕ/

Verb

ściągnąć pf (imperfective ściągać)

  1. to take off (clothes)
  2. to collect (to get from someone)
  3. to levy (to impose a tax)
  4. to crib
  5. to download

Conjugation
Conjugation of ściągać pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive ściągać
future tense 1st ściągnę ściągniemy
2nd ściągniesz ściągniecie
3rd ściągnie ściągną
past tense 1st ściągnęłem ściągnęłam ściągnęliśmy ściągnęłyśmy
2nd ściągnęłeś ściągnęłaś ściągnęliście ściągnęłyście
3rd ściągnęł ściągnęła ściągnęło ściągnęli ściągnęły
conditional 1st ściągnęłbym ściągnęłabym ściągnęlibyśmy ściągnęłybyśmy
2nd ściągnęłbyś ściągnęłabyś ściągnęlibyście ściągnęłybyście
3rd ściągnęłby ściągnęłaby ściągnęłoby ściągnęliby ściągnęłyby
imperative 1st niech ściągnę ściągnijmy
2nd ściągnij ściągnijcie
3rd niech ściągnie niech ściągną
passive adjectival participle ściągnięty ściągnięta ściągnięte ściągnięci ściągnięte
anterior adverbial participle ściągnąwszy
impersonal past ściągnięto
verbal noun ściągnięcie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.