řítit
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈr̝iːcɪt]
Conjugation
Conjugation
Present forms | indicative | imperative | ||
singular | plural | singular | plural | |
1st person | řítím | řítíme | — | řiťme |
2nd person | řítíš | řítíte | řiť | řiťte |
3rd person | řítí | řítí | — | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive řítit. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | řítil | řítili | — | — |
masculine inanimate | řítily | — | ||
feminine | řítila | řítily | — | — |
neuter | řítilo | řítila | — | — |
Transgressives | present | past |
masculine singular | řítě | — |
feminine + neuter singular | řítíc | — |
plural | řítíce | — |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.