łapać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈwa.pat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

łapać impf (perfective złapać)

  1. to catch (to grab something that was thrown)
  2. to capture; to trap
    Pająk łapie muchy.
    A spider captures flies.
  3. (colloquial) to get; to understand

Conjugation
Conjugation of łapać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive łapać
present tense 1st łapię łapiemy
2nd łapiesz łapiecie
3rd łapie łapią
past tense 1st łapałem łapałam łapaliśmy łapałyśmy
2nd łapałeś łapałaś łapaliście łapałyście
3rd łapał łapała łapało łapali łapały
future tense 1st będę łapał1 będę łapała1 będziemy łapali1 będziemy łapały1
2nd będziesz łapał1 będziesz łapała1 będziecie łapali1 będziecie łapały1
3rd będzie łapał1 będzie łapała1 będzie łapało1 będą łapali1 będą łapały1
conditional 1st łapałbym łapałabym łapalibyśmy łapałybyśmy
2nd łapałbyś łapałabyś łapalibyście łapałybyście
3rd łapałby łapałaby łapałoby łapaliby łapałyby
imperative 1st — łapmy
2nd łap łapcie
3rd niech łapie niech łapią
active adjectival participle łapiący łapiąca łapiące łapiący łapiące
passive adjectival participle łapany łapana łapane łapani łapane
contemporary adverbial participle łapiąc
impersonal past łapano
verbal noun łapanie
1 or: będę łapać, będziesz łapać etc.

See also

Further reading
  • łapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • łapać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.