üzüntü

Turkish

Pronunciation
  • IPA(key): /yzynˈty/
  • Hyphenation: ü‧zün‧tü

Noun

üzüntü (definite accusative üzüntüyü, plural üzüntüler)

  1. sadness

Declension
Inflection
Nominative üzüntü
Definite accusative üzüntüyü
Singular Plural
Nominative üzüntü üzüntüler
Definite accusative üzüntüyü üzüntüleri
Dative üzüntüye üzüntülere
Locative üzüntüde üzüntülerde
Ablative üzüntüden üzüntülerden
Genitive üzüntünün üzüntülerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular üzüntüm üzüntülerim
2nd singular üzüntün üzüntülerin
3rd singular üzüntüsü üzüntüleri
1st plural üzüntümüz üzüntülerimiz
2nd plural üzüntünüz üzüntüleriniz
3rd plural üzüntüleri üzüntüleri
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.