üzemel

Hungarian

Etymology

üzem +‎ -el

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈyzɛmɛl]
  • Hyphenation: üze‧mel

Verb

üzemel

  1. (intransitive) to operate

Conjugation
conjugation of üzemel
Infinitive üzemelni
Past participle üzemelt
Present participle üzemelő
Future participle -
Adverbial participle üzemelve
Potential üzemelhet
1st person sg 2nd person sg informal 3rd person sg,
2nd person sg formal		 1st person pl 2nd person pl informal 3rd person pl,
2nd person pl formal
Indicative mood Present Indefinite üzemelek üzemelsz üzemel üzemelünk üzemeltek üzemelnek
Definite intransitive verb, definite forms are not used
Past Indefinite üzemeltem üzemeltél üzemelt üzemeltünk üzemeltetek üzemeltek
Definite -
Conditional mood Present Indefinite üzemelnék üzemelnél üzemelne üzemelnénk üzemelnétek üzemelnének
Definite -
Subjunctive mood Present Indefinite üzemeljek üzemelj
or
üzemeljél		 üzemeljen üzemeljünk üzemeljetek üzemeljenek
Definite -
Conjugated infinitive üzemelnem üzemelned üzemelnie üzemelnünk üzemelnetek üzemelniük

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.