ünsüz

See also: Ünlü and unlu

Turkish

Etymology

From ün (reputation) + -süz.

Pronunciation

  • IPA(key): [ynˈsyz]
  • Hyphenation: ün‧süz

Adjective

ünsüz (comparative daha ünsüz, superlative en ünsüz)

  1. unvoiced

Noun

ünsüz (definite accusative ünsüzü, plural ünsüzler)

  1. (linguistics) consonant (abbreviated)

Declension

Inflection
Nominative ünsüz
Definite accusative ünsüzü
Singular Plural
Nominative ünsüz ünsüzler
Definite accusative ünsüzü ünsüzleri
Dative ünsüze ünsüzlere
Locative ünsüzde ünsüzlerde
Ablative ünsüzden ünsüzlerden
Genitive ünsüzün ünsüzlerin

Synonyms

Antonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.