ékeink
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈeːkɛʲiŋk]
- Hyphenation: éke‧ink
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | ékeink | — |
| accusative | ékeinket | — |
| dative | ékeinknek | — |
| instrumental | ékeinkkel | — |
| causal-final | ékeinkért | — |
| translative | ékeinkké | — |
| terminative | ékeinkig | — |
| essive-formal | ékeinkként | — |
| essive-modal | ékeinkül | — |
| inessive | ékeinkben | — |
| superessive | ékeinken | — |
| adessive | ékeinknél | — |
| illative | ékeinkbe | — |
| sublative | ékeinkre | — |
| allative | ékeinkhez | — |
| elative | ékeinkből | — |
| delative | ékeinkről | — |
| ablative | ékeinktől | — |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.