Ármin

See also: armin and Armin

Hungarian

Etymology

From Latin Arminius. Cognate with German Armin.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈaːrmin]
  • Hyphenation: Ár‧min

Proper noun

Ármin

  1. A male given name.

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative Ármin Árminok
accusative Ármint Árminokat
dative Árminnak Árminoknak
instrumental Árminnal Árminokkal
causal-final Árminért Árminokért
translative Árminná Árminokká
terminative Árminig Árminokig
essive-formal Árminként Árminokként
essive-modal
inessive Árminban Árminokban
superessive Árminon Árminokon
adessive Árminnál Árminoknál
illative Árminba Árminokba
sublative Árminra Árminokra
allative Árminhoz Árminokhoz
elative Árminból Árminokból
delative Árminról Árminokról
ablative Ármintól Árminoktól
Possessive forms of Ármin
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. Árminom Árminjaim
2nd person sing. Árminod Árminjaid
3rd person sing. Árminja Árminjai
1st person plural Árminunk Árminjaink
2nd person plural Árminotok Árminjaitok
3rd person plural Árminjuk Árminjaik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.