zniechęcić

Polish

Etymology

From niechęć (“reluctance”).

Pronunciation
  • IPA(key): /zɲɛˈxɛɲ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

zniechęcić pf (imperfective zniechęcać)

  1. (transitive) to discourage

Conjugation
Conjugation of zniechęcić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive zniechęcić
future tense 1st zniechęcę zniechęcimy
2nd zniechęcisz zniechęcicie
3rd zniechęci zniechęcą
past tense 1st zniechęciłem zniechęciłam zniechęciliśmy zniechęciłyśmy
2nd zniechęciłeś zniechęciłaś zniechęciliście zniechęciłyście
3rd zniechęcił zniechęciła zniechęciło zniechęcili zniechęciły
conditional 1st zniechęciłbym zniechęciłabym zniechęcilibyśmy zniechęciłybyśmy
2nd zniechęciłbyś zniechęciłabyś zniechęcilibyście zniechęciłybyście
3rd zniechęciłby zniechęciłaby zniechęciłoby zniechęciliby zniechęciłyby
imperative 1st niech zniechęcę zniechęćmy
2nd zniechęć zniechęćcie
3rd niech zniechęci niech zniechęcą
passive adjectival participle zniechęcony zniechęcona zniechęcone zniechęceni zniechęcone
anterior adverbial participle zniechęciwszy
impersonal past zniechęcono
verbal noun zniechęcenie

Antonyms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.